Imię: Proste i dźwięczne, Goblie.
Nazwisko: Phi. Nazwisko jest dla tchórzy, bez tak naprawdę rodowodu.
Wiek: Tyle co każdy młody smok. A no, kobiet o wiek się nie pyta.
Wygląd: Przed twoimi oczami stanęła smoczyca z łuskami odcieniu morskiego, długą szyją i wąskim tułowiem, oraz krótkim ogonem, ozdobionym na samym końcu maczugą. Smoczyca miałą radosny wyraz pyska, ale zdawała się stworzeniem wiecznie poważnym i majestatycznym. Świeciła niesamowitą poświatą. Na tylnej łapie miała tatuaż w kształcie czarnej błyskawicy, w białym kole, z odstającymi czubkami.
Smok miał także rogi. Ostre, zawinięte w stronę zewnętrzną, dokładniej, jakby zaszarżowała teraz na ciebie, mogła by cie bez problemu na nie nadziać. Koloru są szczerego złota. Jej oczy były całe diamentowe, bez źrenic, czy nawet tęczówek. Miała na plecach płetwę, i taki sam grzebień na głowie, napięty, przechodzący przez czoło, rozdzielający rogi od siebie. A skrzydła miała skurczone, małe, ale ozdobione pokaźnymi szponami.
Charakter: Smoczyca okazała się niesamowicie wredna i łupieżna na punkcie złota. Gdyby nie fakt, że ma krew smoka wodnego, z pewnością trafiłaby do klanu Smoków złota. Często chodzi zamyślona, jest złośliwa i opryskliwa, czasami jednak widać na jej ustach cień uśmiechu. Występuje u niej trzy rodzaju uśmiechu: Uśmiech ironii, uśmiech radości, i uśmiech zaniepokojenia.
Jest pewna siebie, co wywnioskowałeś na samym początku. Pora przejść do kolejnego punktu.
Funkcja: Nasza dzielna smoczyca pełni najważniejszą funkcję, a przy okazji jest profesjonalną agentką.
Ludzka postać: Wtedy ujrzałeś oślepiający błysk.. I stało się. Przed tobą stała piękna, ludzka dziewczyna, z delikatnym wyrazem twarzy. Włosy miała białe, przeplatane różowymi i czarnymi pasemkami. W uszach miała kolczyki. Włosy miała kręcone, a grzywka opadała jej nieznacznie na lewe oko. Właśnie. Co do oczu, jej kolor był nie określony. Najwyżej morski. Albo błękitny, jak niebo..
Wydawała się piękna, niczym anioł. Lekko zadarty nos komponuje się świetnie z jej zadziornością. Ah, a o ubraniu nie wspominam. Lekko prześwitująca sukieneczka, nie długa, niesamowicie krótka - jak wyraźnie długa tunika. Wdzianko było białe, a do tego jej butki, ah, aż szkoda nie patrzeć na ten istny cud. Jak anielica pod postacią człowieka. I smoka..